Ελλαδοσκωτία

Αεροδρόμιο Schiphol. Πουρνό πουρνό περιμένοντας πτήση για Ελλαδιστάν, καλοκαιρινές διακοπές, περίπου. Το περίπου έγκειτε στο γεγονός ότι έχω να κάνω περί των 2348923904823 πραγμάτων και ειλικρινά δεν έχω ιδέα από το που να πρωτοξεκινήσω.

Πάμε στα καθέκαστα..Αυτές τις μέρες άλλαξα διαμέρισμα και είχα τα κλασσικά μαλακισμένα τρεξίματα με συμβόλαια κλπ. Μεταξύ αυτών αποφάσισα να βάλω και internet……Ωχ…πολλές τελείες....Πως λένε όπου έχει πολλές τελείες, αργεί η φράση να τελειώσει? Ε ναι λοιπόν κάτι τέτοιο. Θα αναφέρω συνοπτικά, ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ επαναλαμβάνω τις περιπέτειες ενός μελλοντικού wannabe internet surfer (τρομάρα μου)

1)Σάββατο πρωί. Πάω στο κατάστημα της εταιρίας που αποφάσισα να εμπιστυτώ την τύχη μου στα άγνωστα κύματα του διαδικτύου (λέμε τώρα). Αγοράζω το πακέτο που είχα βάλει στο μάτι και μου λένε από το μαγαζί ότι πρέπει να πάρω τηλέφωνο να ενεργοποιήσω την υπηρεσία. Τυπικό βρεττανικό πάντως ρε συ.. Υπάρχει το μαγαζί, σου παρέχουν μια υπηρεσία αλλά παρ’όλα αυτά θα πρέπει να κάνεις και ένα τηλέφωνο. Τέλως πάντων μην σε πρήζω, οπότε ας συνεχίσω. Παίρνη τηλέφωνο λοιπόν και ενώ όλα βαίνουν καλώς χτυπάω τον σκόπελο νούμερο 1. Η τράπεζα μου δεν έχει ενημερωθεί για την αλλαγή του διαμερίσματος και καθότι η κάρτα μου εμφανίζεται να είναι στην παλιά μου διεύθυνση ενώ η χρέωση θα γίνει για το νέο σπίτι, δεν μπορούν να συνεχίσουν.

2)Κανένα απολύτως πρόβλημα. Εκμεταλεύομαι το γεγονός ότι οι τράπεζες εδώ στην Σκωτλανδία είναι ανοιχτές το Σάββατο και πάω και αλλάζω την διεύθυνση. Τσακ μπαμ δουλειά. Πίσω στο κατάστημα της εταιρίας που αποφάσισα να εμπιστευτώ την τύχη μου στα άγνωστα κύματα του διαδικτύου.

3)Με βάζουν στο τηλέφωνο με έναν υπεύθυνο. Όλα ωραία και καλά μέχρι που κολλάει το σύστημα του και δεν μπορούν να συνεχίσουν.

4)Με δίνει σε μια συνάδελφο του. Ξεκινάμε πάλι από την αρχή (γιατί εννοείτε πως όταν κράσαρε το σύστημα του άλλου, χάθηκαν όλα μου τα στοιχεία). Όλα ωραια και καλά μέχρι που συμβαίνει τα εξής. Ο ταχυδρομικός κωδικός που μου έχει δώσει το μεσιτικό γραφείο δεν συμφωνεί με τον ταχυδρομικό κώδικα που δίνει το επίσημο site των ταχυδρομείων (ναι λοιπόν κατάφερα να πω την λέξη ταχυδρομείο – ταχυδρομικός 3 φορές σε μια φράση, μπράβο μου). Πρέπει λοιπόν να πάω στο μεσιτικό γραφείο και να μου αλλάξουν το ταχυδρομικό κώδικα που κατάφεραν να κάνουν λάθος. Ναι και απ’ότι κατάλαβες στο κατάστημα…δεν μπορούν να συνεχίσουν.

5)Ξαναπάω τράπεζα, ξανααλλάζω (σίγουρα δεν γράφεται έτσι αυτό αλλά δεν με νοιάζει) διεύθυνση με τον νέο κώδικα. Δυστυχώς έχει πάει αργά και δεν προλαβαίνω να ξαναπάω στο κατάστημα της εταιρίας που αποφάσισα να εμπιστευτώ την τύχη μου στα άγνωστα κύματα του διαδικτύου.

6)Δευτέρα πρωί πάω στο μεσιτκό γραφείο, βλέπουν ότι όντως έχουν κάνει μαλακία και αλλάζουν των κώδικα.

7)Πίσω στο κατάστημα της εταιρίας που αποφάσισα να εμπιστευτώ την τύχη μου στα άγνωστα κύματα του διαδικτύου. Παίρνω τηλ..όλα ωραία και καλά αλλά… Έχοντας ένα δεύτερο παλιό καρτοκινητό της ίδιας εταιρίας δικαιούμαι έκτπωση μεγάλη. Έλα όμως που επειδή δεν το έχω μαζί μου εκείνη την στιγμή, δεν μπορούν να μου στείλουν επιβεβαίωση μέσω sms και μάντεψε….δεν μπορούν να συνεχίσουν.

8)Πάω σπίτι λοιπόν, έχω και το άλλο κινητό ανά χείρας και παίρνω τηλέφωνο από αυτό (ναι….μετά από τόσα ταξίδια στο κατάστημα…μπορούσα τελικά να πάρω από το παλιό μου καρτοκινητό). Όλα βαίνουν καλώς και γίνεται η σύνδεση μου. Ξεκινώ για το γραφείο να κάνω και λίγη δουλειά επιτέλους. Γιούπι! Τέλος??Παπάρια τέλος…

9) Στέλνεται μαιλ επιβεβαίωσης στοιχείων..μπαίνω να τα επιβεβαιώσω και εγώ..και βλέπω ότι κάνανε την διεύθυνση μου λάθος….Άντε πάλι τηλέφωνο…Οκ μου λένε..αλλά δεν μπορεί να διορθωθεί και θα πρέπει να κάνω την παραγγελία από την αρχή…Αλλά επειδή είμαι γραφείο…guess what….δεν έχω μαζί μου το παλιό καρτοκινητό...

10)Έρχεται το παλιό καρτοκινητό στα χέρια μου λοιπόν και ξαναπαίρνω τηλ…μετά από 3 διαφορετικούς τύπους και σύνολο κοντά μία ώρα στην αναμονή μιλάω με μια κοπέλα πολύ βοηθητική…Όλα βαίνουν καλώς…Αλλά επειδή έκανα register το modem μου πριν και ακύρωσα την παραγγελία (βλέπε 9) δεν μπορώ να ξανακάνω register το ίδιο..Άρα θα πρέπει να το αλλάξω στο κατάστημα της εταιρίας που αποφάσισα να εμπιστευτώ την τύχη μου στα άγνωστα κύματα του διαδικτύου.

11)Φέυγω τρέχοντας από το πανεπιστήμιο, παίρνω το modem, τρέχω να προλάβω να πάω στο κατάστημα της εταιρίας που αποφάσισα να εμπιστευτώ την τύχη μου στα άγνωστα κύματα του διαδικτύου ώστε να το αλλάξω για να κάνω επιτέλους την εγγραφή στην υπηρεσία και….

12)Σιγά μην προλάβαινα…όταν επιστρέψω Γλασκωβία πάλι…

Η εταιρία που αποφάσισα να εμπιστευτώ την τύχη μου στα άγνωστα κύματα του διαδικτύου υποστηρίζει στο κουτί της ότι θες 3 βήματα για να απολαύσεις την υπηρεσία της. Τα ονομάζει ως 1) αγορά κουτιού 2)τηλέφωνο 3)μικρή αναμονή. Ποια τρία ρε καραμήτρο??? Την Arsenal μου μέσα..(ναι..O2 είναι). Μήπως η Σκωτλανδία αρχίζει και εξελλήνιζεται?

H πόρνη της δροσιάς

Με λένε...δεν έχει σημασία πως με λένε. Οι γονείς μου με φωνάζουν με ένα όνομα που θυμίζει λουλούδια. Μεγάλωσα σε ένα νησί του Ιονίου ψηλά στα βόρεια. Από μικρή τα λουλούδια με γοήτευαν και τα χάζευα. Λογικό λοιπόν που η φωτογραφία με κέρδισε. Μετακόμισα θυμάμαι στην πρωτεύουσα, αυτή την αδηφάγα πόλη πριν από κάποια χρόνια κυνηγώντας τα όνειρα μου.

Ένα σπίτι κοντά στο λιμάνι έγινε ο δικός μου χώρος. Μικρός αλλά πολύ όμορφος στα μάτια μου. Το καταφύγιο μου, που με προφυλάσει από όλα τα κακά του κόσμου. Ο χώρος μου. Όπως όλα τα καταφύγια ήταν ιδανικό να με προφυλάσει από τα κρύα και τις βροχές του χειμώνα. Αλλά....αλλά....

Ήταν ένας ζεστός Ιούλιος πριν από μερικά χρόνια.. Ο χώρος μου είχε γίνει ζεστός..πολύ ζεστός..Τοίχοι θερμοί να μου προκαλούν δύσπνοια. Τότε ήρθε. Ήρθε ο Κώστας. Δεν τον ήξερα πριν. Μου έκανε πρόταση..Δεν ήξερα πως να αντιδράσω..Στην αρχή νευρίασα,προσβλήθηκα.. μετά όμως..Δεν μπορούσα να αντισταθώ.. Ήμουν μόνη, εγώ και τα μουσκεμένα μου μπλουζάκια από τον ιδρώτα..Και δεν ήταν μόνος..Λυπάμαι που το λέω..Ήταν και εκείνη μαζί του...Hitachi την λέγαν.. Hitachi 16.000 btu..Δεν αντιστάθηκα.. Ήταν η πρώτη φορά που ξύπνησα μακριά από το καταφύγιο μου.

Σήμερα λοιπόν... Ο Κώστας και η Hitachi του παραμένουν..Αλλά δεν είναι οι μόνοι.. Είναι και ο Αντώνης με το Haier, H Μαρία με το Sony ακόμα και ο Γιώργος ο Νίκος και Χάρης..με το Sanyo 22.000 btu. Και τόσοι τόσοι άλλοι πια..Ναι λοιπόν..Δεν ξυπνάω στο καταφύγιο μου..Δεν μπαίνω πια σε αυτό. Κάθε μέρα και σε άλλο μέρος.. Δεν ντρέπομαι πια..

Είμαι μια πόρνη. Πόρνη της δροσιάς

«Ένα έπος στην μάχη μιας νέας αθώας κοπέλας να αντισταθεί στην λαίλαπα της τεχνολογίας των air condition» Περιοδικό Ψυκτικός Κόσμος
«Ένα καυτό θέμα με μια δροσερή κατάληξη» Περιοδικό Σύγχρονος Υδραυλικός
«Αν διαβάσετε ένα βιβλίο αυτό το καλοκαίρι, φροντίστε να είναι αυτό» Εφημερίδα Η Δημοκρατική Ψύξη