Με λένε...δεν έχει σημασία πως με λένε. Οι γονείς μου με φωνάζουν με ένα όνομα που θυμίζει λουλούδια. Μεγάλωσα σε ένα νησί του Ιονίου ψηλά στα βόρεια. Από μικρή τα λουλούδια με γοήτευαν και τα χάζευα. Λογικό λοιπόν που η φωτογραφία με κέρδισε. Μετακόμισα θυμάμαι στην πρωτεύουσα, αυτή την αδηφάγα πόλη πριν από κάποια χρόνια κυνηγώντας τα όνειρα μου.
Ένα σπίτι κοντά στο λιμάνι έγινε ο δικός μου χώρος. Μικρός αλλά πολύ όμορφος στα μάτια μου. Το καταφύγιο μου, που με προφυλάσει από όλα τα κακά του κόσμου. Ο χώρος μου. Όπως όλα τα καταφύγια ήταν ιδανικό να με προφυλάσει από τα κρύα και τις βροχές του χειμώνα. Αλλά....αλλά....
Ήταν ένας ζεστός Ιούλιος πριν από μερικά χρόνια.. Ο χώρος μου είχε γίνει ζεστός..πολύ ζεστός..Τοίχοι θερμοί να μου προκαλούν δύσπνοια. Τότε ήρθε. Ήρθε ο Κώστας. Δεν τον ήξερα πριν. Μου έκανε πρόταση..Δεν ήξερα πως να αντιδράσω..Στην αρχή νευρίασα,προσβλήθηκα.. μετά όμως..Δεν μπορούσα να αντισταθώ.. Ήμουν μόνη, εγώ και τα μουσκεμένα μου μπλουζάκια από τον ιδρώτα..Και δεν ήταν μόνος..Λυπάμαι που το λέω..Ήταν και εκείνη μαζί του...Hitachi την λέγαν.. Hitachi 16.000 btu..Δεν αντιστάθηκα.. Ήταν η πρώτη φορά που ξύπνησα μακριά από το καταφύγιο μου.
Σήμερα λοιπόν... Ο Κώστας και η Hitachi του παραμένουν..Αλλά δεν είναι οι μόνοι.. Είναι και ο Αντώνης με το Haier, H Μαρία με το Sony ακόμα και ο Γιώργος ο Νίκος και Χάρης..με το Sanyo 22.000 btu. Και τόσοι τόσοι άλλοι πια..Ναι λοιπόν..Δεν ξυπνάω στο καταφύγιο μου..Δεν μπαίνω πια σε αυτό. Κάθε μέρα και σε άλλο μέρος.. Δεν ντρέπομαι πια..
Είμαι μια πόρνη. Πόρνη της δροσιάς
«Ένα έπος στην μάχη μιας νέας αθώας κοπέλας να αντισταθεί στην λαίλαπα της τεχνολογίας των air condition» Περιοδικό Ψυκτικός Κόσμος
«Ένα καυτό θέμα με μια δροσερή κατάληξη» Περιοδικό Σύγχρονος Υδραυλικός
«Αν διαβάσετε ένα βιβλίο αυτό το καλοκαίρι, φροντίστε να είναι αυτό» Εφημερίδα Η Δημοκρατική Ψύξη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου