...

Άνοιξα το πρωί το facebook να δώσω μερικές καλημέρες σε κόσμο πριν πήξω στην δουλειά και το μάτι μου έπεσε στο ποστάρισμα ενός φίλου. Το μεταφέρω αυτούσιο.

 Πριν Μιλήσεις, Άκου.
Πριν Γράψεις, Σκέψου.
Πριν Πληγώσεις, Νιώσε.
Πριν Μισήσεις, Αγάπησε.
Πριν τα Παρατήσεις, Προσπάθησε.
Μα Πριν Πεθάνεις, ΖΗΣΕΕΕΕΕΕΕΕΕ!

Άκου λοιπόν να σου πω μια σύντομη ιστορία όπως θα την έλεγε κάποιος από την αντίθετη σκοπιά

«Σοβαρά?? Άκου λοιπόν κάτι που έχω να σου πω.. Κάποτε άκουσα κάποιον και γι’αυτό μίλησα. Σκέφτηκα απίστευτα πολύ και ξεκίνησα να γράφω. Έγραφα για αυτά που ένιωθα και αυτό δυστυχώς πλήγωσε. Αγάπησα πολύ μια πληγωμένη καρδιά. Σκίστηκα τόσο που νομίζω ότι πλέον μπορώ να μισήσω. Προσπάθησα τόσο πολύ να το κρατήσω που έσκασα και δεν έχω άλλη επιλογή από το να τα παρατήσω. Δεν τα παράτησα από αδυναμία αλλά επείδη έζησα τα πάντα και τώρα πέθανα..

Έτσι για να σας δείξω πόσο εύκολα  τα όμορφα λόγια μπορούν να γίνουν άσχημες πράξεις..Και εγώ τι κάνω αυτήν την στιγμή? Πετάω χαλκόχρωμα νομίσματα στον δρόμο μετην ελπίδα να τα βρεις εσύ. Τα μαζεύεις μου είχες πει γιατί τα πετάει όλος ο κόσμος και έτσι σου θυμίζουν εσένα.»

Από την μία και από την άλλη λοιπόν που λέει και μια αγαπημένη μου ψυχή. Οπότε έτσι για αλλαγή ας καταλήξω κάπου.

Πριν κάνεις, μην κάνεις. Ή κάνε..στην τελική δικιά σου επιλογή είναι..Ώχου..

Ουφ..Είμαι ποιητής εκ του προχείρου όμως δεν συμφωνείς?(γι’αυτό και μερικές φορές έχω την μορφή του χοίρου). Καλημέρες.