Περίεργη μέρα σήμερα. Από αυτές που χαρακτηρίζονται με περίπλοκους χαρακτηρισμούς. Ίσως και αυτοαναίρουμενους. Θα έλεγα ότι έχει ζεστόκρυο και ότι την νιώθω γλυκόπικρη. Ζεστόκρυο λόγω του καιρού, γλυκόπικρη λόγω του παρελθόντος. Τέτοια ώρα, άλλη χρονιά, ανυπομονούσα, ανέβαινα βουνά και έγδερνα πόδια. Τώρα αναρωτιέμαι και ετοιμάζομαι για ένα live που δεν θα ήθελα να πάω μόνος μου.
-Άρχισες?
-Που ξεπετάχτηκες εσύ τώρα?
-Τσ τσ τσ...ξεχνάς...είμαι πάντα εδώ ρε..μέσα σου, γύρω σου, πριν από εσένα και μετά από εσένα
-Μου σπας τα ούμπαλα μερικές φορές το ξέρεις?
-Φυσικά, αλλά (και) γιαυτό είμαι εδώ
-Τέλος πάντων. Δεν αλλάζει κάτι. Πες ότι απλά ήθελα να γράψω
-Οκ..αν αυτό νιώθεις. Δεν σου χαλάω χατήρι
-Οκ...αυτό νιώθω λοιπόν..νομίζω.
Άκουσμα AOR.Van Stephenson - Together tonight.
-Πας γυρεύοντας.
-Ώχου ντάξει μωρέ.
Πάλι έχει συννεφιά και ζεστόκρυο. Κάτω ακούω βράζει ο τόπος. Τι σου έλεγα λοιπόν? Αυτοαναιρούμενα πράγματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου